Vrijdag 28 maart t/ m woensdag 2 april

Vrijdag 28 maart
Waar ik al een beetje bang voor was kwam uit; er waren maar 4 kinderen op school. Dit heeft te maken met aankomend weekend. We gingen met z'n allen naar buiten om vuil op te ruimen. Knap om te zien hoe de kinderen dit oppikken.
Na een uur werd de les voor gezien gehouden en konden de kinderen alweer in het busje of op de scooter naar huis. Haha, dit zou bij ons echt nooit gebeuren. Gelukkig is er hier altijd wel iemand thuis die het kind op kan vangen.
Nadat we hadden gegeten kon ik een middagje gaan relaxen. Dus ik ben op pad gegaan naar een prachtig stukje Lovina. En kwam uit bij een mooie loungeclub met overheerlijke bedjes. Helaas ging het na 1,5uur kei hard regenen. Ik kwam echt drijfnat thuis. Lekker een douche gepakt en de rest van de middag door de regen niet heel veel gedaan.

Zaterdag 29 maart
Vandaag een excursie geboekt om te snorkelen. Dit ging gebeuren bij het eiland van Menjangan. Dat ligt rechts boven Bali op de kaart. Dit was een ritje van 1,5 uur rijden vanaf Lovina. Daarna met een klein hout (oud) bootje naar het eiland. Het snorkelen was echt prachtig! Alsof ik in een aquarium zat.
Het mannetje waar bij we de excursie hadden geboekt had ons beloofd 3uur terug te zijn. Naïef als we zijn geloofde we dat maar uiteindelijk waren we pas half 6 uur terug. Dat is normaal gesproken geen probleem maar we moesten om half 7 in Ubud zijn.......! Dat gingen we dus niet redden!
De rit naar Ubud toe was dan ook minder genieten dan op de heen weg.
Het werd al donker en ik kan je aanraden dat is geen pretje in de bergen. Volop kuilen in de weg, ceremonies en vuurwerk. Maar gelukkig veilig en al aangekomen in Ubud. En kon meteen hosten in de warung.

Zondag 30 maart
Vandaag was dan de dag van 'ogoh, ogoh'. Ik ben vroeg opgestaan en liep om 6.45uur op de markt. En ik was niet de enige! Alle Balinezen waren volgens mij aan het inslaan voor Neypi. Op de markt keek ik mijn ogen uit. Ik was op de groente en fruit markt, maar zag ook kippen die op zijn kop (levend) voorbij kwamen. Na een uurtje onderhandelen gingen we weer naar huis. Blijft toch raar dat je ook hier mag afdingen.
Op de straten voelde je de spanning van de mensen. Veel mensen in traditionele kleding en de ogoh, ogoh's die werden klaar gezet. Ook werden sommige straten al afgezet.
s ’Middags ben ik mijn spullen gaan brengen in de villa. De villa ligt in de rijstvelden iets buiten Ubud. Van de eigenaar kregen we nogmaals te horen wat Neypi inhoud en hoe we hier ons aan moeten houden: geen licht aan, niet naar buiten en stil zijn. Dit geldt van zondag 24.00 uur tot dinsdag 06.00uur.
Maar wat een prachtige villa! De woonkamer en keuken waren helemaal open en het liep zo over in de tuin. Bij het zwembad keek je door de palmen over de rijstvelden. Ik was trouwens in de villa met een aantal Nederlandse meiden. De meesten van Sjakitarius, en nog een paar meiden die hier op vakantie zijn en via via weer iemand kenden. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
Het was ondertussen al tijd geworden om ons te verkleden. En dat was een sarong. Heel jammer maar ik heb hier geen foto van;-)
Onze scooters hebben we aan het begin van Ubud neergezet zodat we aan het einde van de avond makkelijk Ubud uit konden. Maar nu komt het..... Onderweg naar het stadje werd ik geappt dat het druk in de warung van Sjakitarius was dus of ik kon bijspringen.
En wat zeg je dan; ja natuurlijk! Haha, ik heb dus bijna niks meer meegekregen van 'ogoh, ogoh'. Maar dat vond ik niet erg hoor. Ik heb eindelijk sinds weken weer eens lekker hard gewerkt. Heerlijk! Het voelde een beetje als of ik al aan het Aarlandentoernooi was begonnen.
Het was zo druk bij Sjakitarius omdat dit aan een voetbalveld ligt waar ook de ogoh, ogoh’s verzamelen. Even voor de duidelijkheid, ogoh, ogoh's zijn enorme monsters die de mensen hebben gemaakt. Deze worden door hele groepen mannen op getild in een optocht door de straten.
Na de drukte en het opruimen was het al best laat. Nog even wat gegeten en toen richting de villa. Daar heerlijk met de benen op de bank en geborreld.

Maandag 31 maart
Ja, wat moet ik erover schrijven....... Heerlijk aan het zwembad met een biertje. (en nog een biertje of wat)
O ja en de eigenaar had geregeld dat iedereen een massage kreeg. Echt heel lief.
Er kwamen 3 vrouwen stiekem door de rijstvelden om ons te masseren.
Wel een beetje decadent maar wij hadden er ook niet om gevraagd en hier zeg je natuurlijk geen nee tegen!
Die vrouwen konden door de rijstvelden komen omdat daar minder wordt gecontroleerd. Maar op de straten schijn je dus echt niet te mogen lopen.
s ’Avonds was het echt pik donker.

Dinsdag 1 april
Ik ben er lekker op tijd uitgegaan en ben een stukje gaan rijden naar een silver factory. Bali staat bekend om zijn zilver. Dit ging ook weer zo bijzonder. Ik reed er zowaar in 1x heen. Toen ik op de weg zat waar allemaal zaakjes waren had ik alweer genoeg mannetjes om me heen die me de weg wel wilden vertellen naar de beste zaak. Voordat ik het wist zat ik bij mensen in de achtertuin die een heel klein zaakje hadden. Ik heb rustig rond gekeken en geprobeerd geen medelijden te krijgen en ben verder gegaan. Er moet toch meer zijn. En ja hoor. Bij het eerste volgende stoplicht had ik alweer iemand die wel wat wist. “Oké, goed. ben er nou toch, voor uit dan maar”. Dit leek er meer op! Ik werd rond geleid in het atelier. Hier wordt alles ambachtelijk gemaakt. In de winkel kon ik ook weer rustig rond kijken. Erg fijn dat er niemand opdringerig was. Ook hier vond ik niet iets naar mijn zin en ben weer verder gegaan. Die man wist nog wel iets! Dat was nog eens 10 min rijden. Oké, laatste kans. Dit had ik echt nooit gevonden maar ik kwam in een prachtige zaak. En ja, daar ben ik geslaagd!
Heb een buddha to buddha armband gekocht!
De kinderen van school hadden vandaag nog vrij, maar wij zijn s ’middags gaan klussen.
We hebben de stoelen en tafels van de warung geschuurd en geschilderd.

Woensdag 2 april
Vandaag was er weer school! Heerlijk om weer tussen de kinderen te zijn. Er waren vandaag nog niet heel veel kinderen maar net genoeg om ieder in zijn eigen klasje te houden. Ik zat vandaag in de Matahari klas. Dit is een klasje waar de kinderen beginnen bij Sjakitarius of de kinderen met een lager niveau. Ouders zitten hier vaak bij om hun kind te helpen of om rustig te houden.
Vanmiddag ben ik weer op huisbezoek geweest en zoals ik had bedacht dat ik alle huisjes wel had gezien, kan het nog armer. Maar wat zijn de mensen aardig en gastvrij.
Vandaag was ik bij een autistisch jongetje. Hij had duidelijk geen zin om te werken tijdens het huisbezoek. En ik moet zeggen dat ik dan in zo'n huisje ook even geen raad weet. Je kan bijvoorbeeld geen deur op slot draaien zodat hij niet weg kan lopen. Toen ik vertelde dat ik in Nederland ook met kinderen werk en het gedrag herken voelde die moeder zich begrepen. Het communiceren gaat redelijk. De mensen praten wel Indonesisch en de leraren gebrekkig Engels. Maar toch kom je er met elkaar wel uit. Lichaamstaal en enkele woorden zegt soms al genoeg.
Daarna was het tijd voor ontspanning. We gingen met Julian (Coördinator van Sjaki) en Teddy (leraar uit Singaraja) zwemmen in een rivier. Tenminste zo was het mij verteld.
We moesten wel met kleding aan zwemmen omdat daar ook Balinese mensen kunnen komen en de rivier onderaan een tempel ligt.
We zijn eerst een stuk het binnenland in gereden. We kwamen weer langs prachtige plekken, en stopten in de jungle. Vanuit daar was het nog even lopen en vooral op een smal paadje naar beneden. Ik moest er maar niet aandenken wat hier allemaal zou kunnen leven....... Af en toe moest ik me ook vasthouden aan takken enz. Het laatste stuk was via steile stenen naar beneden.
Eenmaal bij de rivier aangekomen was het prachtig. Ik had echt alleen maar jungle om mee heen en water uit de rivier. We hebben daar heerlijk gezwommen. Dat was best nog een uitdaging want de stroming was sterk en er lagen af en toe rotsen in het water.
Vanavond na het eten niet veel gedaan. Bij thuiskomst was er geen stroom. Maar zo lief want het mannetje van mijn homestay had al kaarsen voor mij aangedaan.
Zo heb ik voor de tweede keer Nyepi! Haha!