26 & 27 maart
27 Maart 2014 | Indonesië, Lovina
Aanstaande maandag is het NYEPI: dag van de stilte. En aankomend weekend schijnt een hele happening te worden. Hier een korte uitleg.
Volgens de Saka-kalender eindigt het jaar in de 9de maanmaand met Pengrupukan. Op oudejaarsavond worden dieren geofferd om de boze geesten gunstig te stemmen. Verder maken met fakkels gewapende mensen bij zonsondergang zo veel mogelijk lawaai om boze geesten te verjagen. Enorme monsters 'ogoh ogoh', worden door de straten meegevoerd en vervolgens door een uitgelaten menigte verbrand. Deze monsters zie je nu al volop langs te kant van de weg. De mensen zijn hier de afgelopen weken erg druk mee geweest. Dit gaat allemaal zondagavond gebeuren. Dit ga ik in Ubud meemaken.
Het nieuwe jaar begint met 'Nyepi'. Op deze dag blijft iedereen binnen. De dag wordt gewijd aan gebed en meditatie. Er mag die dag niks anders. Alle lichten en vuren worden gedoofd (hier wordt ook op gecontroleerd). Dit alles is om de boze geesten te laten denken dat het eiland verlaten is en niet durven terug te komen. Het Nyepi gebruik geldt ook voor toeristen. Er zijn geen vluchten van en naar Bali op deze dag en de toeristen wordt gevraagd binnen de muren van het hotel te blijven. Alles op straat is dan ook dicht.
Zoals je leest gaat dit er heel serieus aan toe. Nou is 24 uur stil zijn en mediteren niet mijn ding. En ik zit ook nog eens bij mensen op het erf dus allemaal niet echt handig. Daarom ga ik met een aantal meiden naar een luxe villa buiten Ubud. We mogen nog steeds geen lichten aan enz. Maar we kunnen wel iets meer dan stil zijn.
Ik ben heel benieuwd naar dit alles. Ook omdat je merkt dat de Balinese hier zo vol van zijn.
Vandaag woensdag was het een korte dag voor de kinderen. Er ging namelijk een teacher in een soort ondertrouw. En wij waren daarvoor uitgenodigd. Heel speciaal om daarbij aanwezig te zijn. Zoals alles hier bestaat dit gebeuren uit 1 grote ceremonie. Er kon zelfs 1 teacher niet mee want die heeft de laatste week een overlijden van iemand gehad en dan mag je echt niet naar andere ceremonies gaan. Dat zou dan ongeluk brengen.
Het was bij de mensen thuis en bij binnenkomst kreeg ieder een doosje met eten. Omdat het lunch tijd was begon ik met eten. Er zaten allemaal lekkere dingen in: sponscake, gewone cake, snoep, drinken, water. Na een half uurtje mochten wij als eerste staan en bleken we warm eten te krijgen, haha. En ik zat best al vol.
Na het eten was het eigenlijk wachten tot het bruidspaar met ouders en familie de ceremonie hadden gedaan en mochten wij nog een aantal foto's maken.
De rest van de middag heb ik niet veel gedaan. Ik was eigenlijk best moe van de afgelopen dagen. Op naar morgen, xx
Donderdag 27 maart
Wat mij hier trouwens opvalt in het noorden is dat er veel meer moslims zijn. Ook staat er verderop een moskee. De mensen hier zijn ook wat opener.
Vandaag liep de dag weer anders dan ik had verwacht. Vanochtend weer lekker op school geweest. Toch zie ik iedere dag weer andere kinderen. Omdat niet iedereen even trouw is om elke dag te komen.
Zoals iedere ochtend beginnen we met iedereen welkom heten en dit gaat iedere dag even enthousiast. Daarna werd er weer druk gewerkt aan kleine tafeltjes. Zo zit je met z'n allen in de kring en zo worden er opklapbare tafeltjes getoverd. Hoe makkelijk kan het zijn.
Na de les was er een training teambulding. Dit hadden Balinese teachers nog niet eerder gehad. Ze vonden het super leuk om te doen. Echt een succes. Door de training waren de tieners afgezegd voor vandaag. 1 van de teachers had al een paar keer gevraagd of we mee gingen naar de salon van haar zus. En natuurlijk kan ik geen nee zeggen. Eenmaal aangekomen bleek er een wasbak en massage tafel in de huiskamer te staan. En voilà er is een salon. Na met iedereen kennis gemaakt te hebben en volgepropt met eten en drinken was ik aan de beurt. Wat zijn de mensen toch lief! Er was ook een jongen van de tieners bij de familie. Hij was hier omdat de school niet door ging.
En wat bleek later deze familie woont op het terrein van de kerk. Ja, kerk! Ik wist ook niet dat het er was op Bali maar deze familie is christen. Natuurlijk werd de kerk ook geshowd.
Na de behandeling werd ik ook nog voorgesteld aan het koor. Na toch wel een klein smoesje, ruim 4 uur later en nog een bord noedels op naar huis gegaan.
Ik moest mijn was nog weg brengen. Maar de laundry was al dicht. No problem, even op de ramen tikken en het komt voor elkaar. Wat kan het leven toch makkelijk zijn. Ik ga me steeds meer aanpassen. Haha!
Volgens de Saka-kalender eindigt het jaar in de 9de maanmaand met Pengrupukan. Op oudejaarsavond worden dieren geofferd om de boze geesten gunstig te stemmen. Verder maken met fakkels gewapende mensen bij zonsondergang zo veel mogelijk lawaai om boze geesten te verjagen. Enorme monsters 'ogoh ogoh', worden door de straten meegevoerd en vervolgens door een uitgelaten menigte verbrand. Deze monsters zie je nu al volop langs te kant van de weg. De mensen zijn hier de afgelopen weken erg druk mee geweest. Dit gaat allemaal zondagavond gebeuren. Dit ga ik in Ubud meemaken.
Het nieuwe jaar begint met 'Nyepi'. Op deze dag blijft iedereen binnen. De dag wordt gewijd aan gebed en meditatie. Er mag die dag niks anders. Alle lichten en vuren worden gedoofd (hier wordt ook op gecontroleerd). Dit alles is om de boze geesten te laten denken dat het eiland verlaten is en niet durven terug te komen. Het Nyepi gebruik geldt ook voor toeristen. Er zijn geen vluchten van en naar Bali op deze dag en de toeristen wordt gevraagd binnen de muren van het hotel te blijven. Alles op straat is dan ook dicht.
Zoals je leest gaat dit er heel serieus aan toe. Nou is 24 uur stil zijn en mediteren niet mijn ding. En ik zit ook nog eens bij mensen op het erf dus allemaal niet echt handig. Daarom ga ik met een aantal meiden naar een luxe villa buiten Ubud. We mogen nog steeds geen lichten aan enz. Maar we kunnen wel iets meer dan stil zijn.
Ik ben heel benieuwd naar dit alles. Ook omdat je merkt dat de Balinese hier zo vol van zijn.
Vandaag woensdag was het een korte dag voor de kinderen. Er ging namelijk een teacher in een soort ondertrouw. En wij waren daarvoor uitgenodigd. Heel speciaal om daarbij aanwezig te zijn. Zoals alles hier bestaat dit gebeuren uit 1 grote ceremonie. Er kon zelfs 1 teacher niet mee want die heeft de laatste week een overlijden van iemand gehad en dan mag je echt niet naar andere ceremonies gaan. Dat zou dan ongeluk brengen.
Het was bij de mensen thuis en bij binnenkomst kreeg ieder een doosje met eten. Omdat het lunch tijd was begon ik met eten. Er zaten allemaal lekkere dingen in: sponscake, gewone cake, snoep, drinken, water. Na een half uurtje mochten wij als eerste staan en bleken we warm eten te krijgen, haha. En ik zat best al vol.
Na het eten was het eigenlijk wachten tot het bruidspaar met ouders en familie de ceremonie hadden gedaan en mochten wij nog een aantal foto's maken.
De rest van de middag heb ik niet veel gedaan. Ik was eigenlijk best moe van de afgelopen dagen. Op naar morgen, xx
Donderdag 27 maart
Wat mij hier trouwens opvalt in het noorden is dat er veel meer moslims zijn. Ook staat er verderop een moskee. De mensen hier zijn ook wat opener.
Vandaag liep de dag weer anders dan ik had verwacht. Vanochtend weer lekker op school geweest. Toch zie ik iedere dag weer andere kinderen. Omdat niet iedereen even trouw is om elke dag te komen.
Zoals iedere ochtend beginnen we met iedereen welkom heten en dit gaat iedere dag even enthousiast. Daarna werd er weer druk gewerkt aan kleine tafeltjes. Zo zit je met z'n allen in de kring en zo worden er opklapbare tafeltjes getoverd. Hoe makkelijk kan het zijn.
Na de les was er een training teambulding. Dit hadden Balinese teachers nog niet eerder gehad. Ze vonden het super leuk om te doen. Echt een succes. Door de training waren de tieners afgezegd voor vandaag. 1 van de teachers had al een paar keer gevraagd of we mee gingen naar de salon van haar zus. En natuurlijk kan ik geen nee zeggen. Eenmaal aangekomen bleek er een wasbak en massage tafel in de huiskamer te staan. En voilà er is een salon. Na met iedereen kennis gemaakt te hebben en volgepropt met eten en drinken was ik aan de beurt. Wat zijn de mensen toch lief! Er was ook een jongen van de tieners bij de familie. Hij was hier omdat de school niet door ging.
En wat bleek later deze familie woont op het terrein van de kerk. Ja, kerk! Ik wist ook niet dat het er was op Bali maar deze familie is christen. Natuurlijk werd de kerk ook geshowd.
Na de behandeling werd ik ook nog voorgesteld aan het koor. Na toch wel een klein smoesje, ruim 4 uur later en nog een bord noedels op naar huis gegaan.
Ik moest mijn was nog weg brengen. Maar de laundry was al dicht. No problem, even op de ramen tikken en het komt voor elkaar. Wat kan het leven toch makkelijk zijn. Ik ga me steeds meer aanpassen. Haha!
-
27 Maart 2014 - 23:31
Ludie:
Geweldig kind , ik geniet van je verhalen. X -
28 Maart 2014 - 10:23
Milou De Graaff:
Wat ontzettend gaaf allemaal Ri!! Super leuke foto's ook! Leuk om alles te kunnen lezen wat je mee maakt. Veel plezier en succes, lekker genieten! Liefs Milou -
30 Maart 2014 - 07:57
Carla:
Super leuk om te lezen en fijn dat je echt geniet! Hele dikke kussen xxx
-
30 Maart 2014 - 20:22
Marcelle En Jan:
Hoi Rianne,
Je hebt al met Justin geskyped, horen we, leuk! We volgen je op de voet, wat geweldig wat je allemaal meemaakt!! Geniet ervan, dan genieten wij van je verhalen,
Groetjes, Jan en Marcellle -
31 Maart 2014 - 23:35
Hiske:
Gelukkig nieuwjaar ;)
xx -
01 April 2014 - 22:07
Eugene:
he rianne!
Wat gaaf om al je belevenissen te lezen. Stiekem jaloers thuis op de bank! Mooi he daar en wat een indrukken. Nog ontzettend veel plezier en geniet enorm!
gr eugene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
